ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์ที่มีป้ายกำกับ ศาลปกครอง

หลักการฟ้องเรื่องคำสั่งไม่เลื่อนขั้นเงินเดือน

                                          คำร้องที่     ๕๘๒/๒๕๕๒                                                        คำสั่งที่       ๑๗๑/๒๕๕๓                                          ในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์                                                                     ศาลปกครองสูงสุด                        วันที่    ๒       เดือน มิถุนายน  พุทธศักราช ๒๕๕๓ เรื่อง     คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐออกคำสั่ง โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย (คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำฟ้องผู้ถูกฟ้องคดีบางราย ไว้พิจารณา) ผู้ฟ้องคดียื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ในคดีหมายเลขดำที่ ๑๕๓/๒๕๕๒ ของศาลปกครองชั้นต้น (ศาลปกครองขอนแก่น)         คดีนี้ผู้ฟ้องคดีฟ้องและเพิ่มเติมคำฟ้องว่า  ผู้ฟ้องคดีเป็นเจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน ๓ สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลสีกาย อำเภอเมือง จังหวัดหนองคาย ได้รับความเดือดร้อนและเสียหายจากการที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ มีคำสั่งองค์การบริหาร ส่วนตำบลสีกาย ที่ ๑๖/๒๕๕๒ ลงวันที่ ๘ มกราคม ๒๕๕๒ สั่งไม่เลื่อนขั้นเงินเดือน ครั้งที่ ๒/๒๕๕๑ ประจำปีงบประมาณ ๒๕๕๑ (๑ เมษายน –

อำนาจในการฟ้องคดี

คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๔๔๖/๒๕๔๘ นายสมบัติ ธมาภรณ์ ผู้ฟ้องคดี คณะกรรมการพนักงานส่วนตำบล จังหวัดสระบุรี ผู้ถูกฟ้องคดี เรื่อง คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐออกคำสั่งโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย (คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา) กฎหมายที่เกี่ยวข้อง พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองฯ (มาตรา ๔๒) ผู้ฟ้องคดีรายงานตัวเพื่อรับการบรรจุและแต่งตั้งในตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริหารงานช่าง ระดับ ๒ ตามประกาศของผู้ถูกฟ้องคดี พร้อมยื่นหนังสือขององค์การบริหารส่วนตำบลโคกขี้หนอนที่มีสาระสำคัญในการขอใช้บัญชีผู้ผ่านการสอบตามบัญชีของผู้ถูกฟ้องคดีเพื่อบรรจุแต่งตั้งผู้ฟ้องคดีเป็นพนักงานส่วนตำบล ตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริหารงานช่าง ระดับ ๒ ในสังกัดขององค์การบริหารส่วนตำบล โคกขี้หนอนต่อผู้ถูกฟ้องคดี แต่กรรมการพนักงานส่วนตำบล จังหวัดสระบุรี ได้ปฏิเสธการขอใช้บัญชีดังกล่าว ข้อพิพาทในคดีนี้จึงเป็นนิติสัมพันธ์ระหว่างองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นด้วยกันในการบริหารงานบุคคลที่จะต้องว่ากล่าวต่อกัน ผู้ฟ้องคดีจึงมิใช่ผู้เสียหายโดยตรงอันเนื่องมาจากการปฏิเสธด

การขอใช้บัญชีสอบแข่งขัน

คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๕๔๐/๒๕๔๘ เทศบาลตำบลหนองสอ ผู้ฟ้อคดี คณะกรรมการพนักงานเทศบาลจังหวัดนครราชสีมา ผู้ถูกฟ้องคดี เรื่อง คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย (คำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา) กฎหมายที่เกี่ยวข้อง พ.ร.บ. ระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๔๒ (มาตรา ๑๕ และมาตรา ๒๓) พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองฯ (มาตรา ๔๒ วรรคหนึ่ง) การสั่งบรรจุแต่งตั้งพนักงานเทศบาลตำบลหนองกราดเป็นอำนาจของนายกเทศมนตรีตำบลหนองกราดโดยต้องได้รับความเห็นชอบจากผู้ถูกฟ้องคดี ผู้ฟ้องคดีเป็นบุคคลภายนอกจึงไม่มีสิทธิหรือหน้าที่ใดๆ ตามกฎหมายในการบรรจุแต่งตั้งของเทศบาลดังกล่าว การที่นายกเทศมนตรีตำบลหนองกราดมีหนังสือขอใช้บัญชีสอบแข่งขันได้ของผู้ฟ้องคดี ถือเป็นเรื่องของการประสานงานระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นด้วยกันเท่านั้น มิได้มีการก่อตั้งนิติสัมพันธ์ใด ในเรื่องการบรรจุแต่งตั้งแต่ประการใด อีกทั้งมติของผู้ถูกฟ้องคดีที่ให้ใช้บัญชีตามประกาศ ก.อบต.จ. นครราชสีมา ถือเป็นเรื่องนโยบายหรือการบริหารงานภายใน

การไม่ต่อสัญญาจ้างพนักงานจ้าง

คำสั่งที่ ร.387/2552 คำร้องที่ ร.124/2552 เมื่อ สัญญาจ้างผู้ฟ้องคดีเป็นพนักงาน ตำแหน่งผู้ช่วยช่างโยธา สิ้นสุดลง ด้วยระยะเวลาการจ้างครบกำหนดตามที่ได้ทำสัญญาต่อกันไว้ จึงเป็นการเลิกจ้างตามสัญญา ผู้ถูกฟ้องคดี (นายกเทศมนตรีตำบลโพธิ์กลาง) จะทำสัญญาจ้างผู้ฟ้องคดีต่อไปอีกหรือไม่ เป็นอำนาจของผู้ถูกฟ้องคดีที่จะต้องดำเนินการตามความเหมาะสมและเป็นดุลพินิจ ของผู้ถูกฟ้องคดี และคำขอให้ศาลมีคำบังคับให้ผู้ถูกฟ้องคดีชดใช้ค่าเสียหายจากการไม่ต่อสัญญา จ้างให้แก่ ผู้ฟ้องคดีนั้น หากศาลมีคำบังคับตามคำขอก็เท่ากับเป็นการบังคับให้ผู้ถูกฟ้องคดีต่อสัญญา จ้างแก่ผู้ฟ้องคดีโดยปริยาย ดังนั้น คำขอของผู้ฟ้องคดีจึงเป็นกรณีที่ศาลไม่สามารถออกคำบังคับได้ตามมาตรา 72 แห่ง พ.ร.บ. จัดตั้งศาลปกครองฯ ผู้ฟ้องคดีจึงไม่มีสิทธิฟ้องคดีนี้ต่อศาล ตามมาตรา 42 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน การสั่งการของกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ตามบันทึกวิทยุสื่อสารในราชการกระทรวงมหาดไทย ที่ มท 0809.2/ว 006 ลงวันที่ 22 กันยายน 2548 เป็นกรณีที่กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น มอบให้เป็นดุลพินิจของหน่วยงานในการพิจารณาถึงความจำเป็นและ ภา

หย่อนความสามารถ

คดีหมายเลขแดงที่ อ.290/2552 คดีหมายเลขดำที่ อ.251/2550 โดยที่ มาตรา 39 แห่ง พ.ร.บ. ระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 บัญญัติว่า ในระหว่างที่ยังไม่มีการกำหนดมาตรฐานกลาง มาตรฐานทั่วไป หลักเกณฑ์และวิธีการปฏิบัติเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลของพนักงานเทศบาล ให้พระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา กฎ ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศหรือคำสั่งเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลของพนักงานเทศบาล ที่ใช้บังคับอยู่ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ยังคงใช้บังคับได้ต่อไปเท่าที่ไม่ขัดหรือแย้งกับพระราชบัญญัตินี้ คดีนี้ขณะเกิดเหตุพิพาท คณะกรรมการพนักงานเทศบาลจังหวัดยังมิได้กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการปฏิบัติเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลของพนักงานเทศบาลหรือลูกจ้างของเทศบาล การดำเนินการต่าง ๆ ของลูกจ้างเทศบาลจึง อยู่ในบังคับของระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยการจ้างลูกจ้างของหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2536 ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ผู้ถูกฟ้องคดี (นายกเทศมนตรีนครลำปาง) ได้มีคำสั่งลงวันที่ 12 กรกฎาคม 2544 แต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนผู้ฟ้องคดีกรณีถูกกล่าวหาว่าหย่อนความสามารถในอัน ที่จะปฏิบัติหน้าที่ราชการ หากรับราชก

ฟ้องคดีต้องภายในระยะเวลาที่กำหนด

คำสั่งที่ ร.71/2553 คำร้องที่ ร.349/2552 ผู้ถูกฟ้องคดี (นายกเทศมนตรีตำบลบ้านม่วง) มีคำสั่งเทศบาลตำบลบ้านม่วง เรื่อง การเลื่อนขั้นเงินเดือนพนักงานเทศบาล ครั้งที่ 2 ประจำปีงบประมาณ 2551 ลงวันที่ 3 ตุลาคม 2551 เลื่อนขั้นเงินเดือนให้แก่ผู้ฟ้องคดีเพียง 0.5 ขั้น ผู้ฟ้องคดีได้มีหนังสืออุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวต่อผู้ถูกฟ้องคดีโดยนางสาว ส. หัวหน้าสำนักปลัดเทศบาล เป็นผู้ลงลายมือชื่อรับไว้เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2551 ซึ่งถือได้ว่าผู้ฟ้องคดีได้ร้องทุกข์ผ่านผู้ถูกฟ้องคดีตามข้อ 145 วรรคสอง ของประกาศคณะกรรมการพนักงานเทศบาลจังหวัด สกลนคร เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการสอบสวน การลงโทษทางวินัย การให้ออกจากราชการ การอุทธรณ์ และการร้องทุกข์ แต่ไม่ปรากฏว่าได้มีการวินิจฉัยเรื่องร้องทุกข์ของผู้ฟ้องคดีภายในระยะเวลา ที่ประกาศดังกล่าวกำหนด ซึ่งในกรณีนี้คือภายในสามวันทำการกับอีกเก้าสิบวันนับแต่วันที่ ผู้ถูกฟ้องคดีได้รับหนังสือร้องทุกข์ของผู้ฟ้องคดี ตามข้อ 147 วรรคสอง และข้อ 149 ของประกาศดังกล่าว คือ ภายในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 กรณีจึงต้องถือว่ามีเหตุแห่งการฟ้องคดีและผู้ฟ้องคดีได้รู้หรือควรรู้ถึง เหต

คำสั่งทางปกครองต้องไม่มีผลย้อนหลัง

คดีหมายเลขแดงที่ อ.66/2553 คดีหมายเลขดำที่ อ.635/2550 ผู้ฟ้อง คดี (นายกเทศมนตรีตำบลหนองกี่) ได้ออกประกาศรับสมัครสอบแข่งขันเพื่อบรรจุบุคคลเข้ารับราชการและแต่งตั้ง เป็นพนักงานเทศบาลสามัญ ระดับ 1 ระดับ 2 และระดับ 3 ประจำปี พ.ศ. 2549 ลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2549 ทั้งนี้ ตามหลักเกณฑ์ที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 (คณะกรรมการกลางพนักงานเทศบาล (ก.ท.)) และ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 (คณะกรรมการพนักงานเทศบาลจังหวัดบุรีรัมย์) ได้ออกประกาศหลักเกณฑ์และเงื่อนไขเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลของเทศบาล (ฉบับที่ 24) พ.ศ. 2547 โดยกำหนดรับสมัครสอบตั้งแต่วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2549 ถึงวันที่ 6 มีนาคม 2549 และกำหนดสอบแข่งขันวันที่ 26 มีนาคม 2549 ในระหว่างนั้น ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 มีมติเมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2549 ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่ดำเนินการสอบแข่งขันใช้บัญชีเฉพาะองค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น ห้ามใช้บัญชีข้ามจังหวัด เว้นแต่กรณีที่ได้มีการประกาศ รับสมัครไว้ก่อนวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2549 ให้สามารถดำเนินการต่อไปได้ แต่หากยังไม่ถึงกำหนดวันสอบแข่งขัน ให้ประกาศเพิ่มเติมให้ผู้สมัครสอบแข่งขันทราบว่าไม่สามารถใช้บั

คำสั่งเลื่อนขั้นเงินเดือนเป็นคำสั่งทางปกครอง

คำสั่งศาลปกครองระยอง คดีหมายเลขแดงที่ 40/2546 สรุปข้อเท็จจริง ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า ผู้ว่าราชการจังหวัดจันทบุรี และผู้อำนวยการโรงพยาบาลขลุง ออกคำสั่งเลื่อนขั้นเงินเดือนให้แก่ผู้ฟ้องคดี ประจำปีงบประมาณ ๒๕๔๔ เพียง ๐.๕ ขั้น ทำให้ผู้ฟ้องคดีไม่ได้รับความเป็นธรรมเนื่องจากเป็นการใช้อำนาจกลั่นแกล้ง ประเมินผลการปฏิบัติงานต่ำกว่าความเป็นจริง ผู้ฟ้องคดีจึงได้ร้องทุกข์ต่อ อ.ก.พ. จังหวัดจันทบุรี แต่ อ.ก.พ. จังหวัดจันทบุรี กลับยกคำร้องทุกข์ของผู้ฟ้องคดี ผู้ฟ้องคดีจึงนำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครอง คำวินิจฉัย ศาลปกครองระยองพิจารณาแล้วเห็นว่า คำสั่งเลื่อนขั้นเงินเดือนดังกล่าวเป็นคำสั่งทางปกครองตามนัยมาตรา ๕ แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙และเนื่องจากพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๓๕ มิได้กำหนดวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองในเรื่องนี้ไว้โดยเฉพาะจึงต้องดำเนินการให้เป็นไปตามพระราชบัญญัติ วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ ดังนั้น เมื่อข้อเท็จจริงในคดีฟังได้ว่าผู้อำนวยการโรงพยาบาลขลุงมีเหตุโกรธเคือง และขัดแย้งกับผู้ฟ้องคดีมาก่อน จึงเห็นได้ว่าผู้อำนวยการโรงพยาบาลขลุงในฐานะผู